Van Wezepsche heide naar Peperbus
NS-wandeling Wezepsche heide (13 – 16 kilometer)
De heide staat in bloei! Aan de ene kant is dat verdrietig, omdat haar prachtige aanblik het naderende eind van de zomer aankondigt. Aan de andere kant verdiept diezelfde aanblik een fijne wandeling. Daarom pakken mijn man (die – zoals je gaat zien – de gewoonte heeft om door te lopen als ik een foto maak) en ik de trein naar het pittoreske, Gelderse Wezep.
Vlakbij het station in Wezep, start je op het terrein van drinkwaterbedrijf Vitens direct op de paarse velden van de Wezepsche heide. Ietsje flets lijkt het, als we op de zandpaden ertussendoor wandelen. Maar dat blijkt gezichtsbedrog. Want als de zon erop schijnt, krijgt de omgeving een prachtige, paarse gloed. Het is qua heide ook meteen alles wat deze wandeling voor ons in petto heeft. Maar gelukkig wacht er meer moois.
Zo vervolgen we onze weg door het heerlijke, groene bos. Met her en der onfortuinlijk gestrande (bosmest)kevers met hun prachtige groen-blauw-paars-schitterende vleugels, op het zandpad. Onhandig opvliegend en log heen en weer wiegend in de lucht, zoekend naar evenwicht.
Af en toe horen we het gezang van een kraai, en een boze specht laat iedereen weten dat we er zijn. Langs het pad zien we aarde, omgewoeld door wilde zwijnen.
Die zien we óók in de buitenwijk van Hanzestadje Hattem, aan de IJssel. De wandeling leidt ons langs imposante huizen, via een schattig bruggetje naar een oud stuk stadsmuur. We steken de markt over en bekijken de kleurrijke stadstuintjes aan het water.
Om uiteindelijk in Zwolle te kunnen eindigen, beklimmen we een trap naar de rode Hanzeboog. De spoor- en fietsbrug is sinds 2011 een icoon in het landschap nabij de Overijsselse hoofdstad. Terwijl verschillende treinen ons passeren, wandelen we over het fietsdeel. Hoog boven de IJssel. Wat een uitzicht. De oude uiterwaarden staan deels onder water. Een ooievaar loopt op hoge poten door het gras, in iets drassiger gebied verderop rust een groep lepelaars, en een bootje vaart rustig over de IJssel met op de achtergrond de skyline van Hattem.
Na drie uur lopen, hebben we onze limiet wel bereikt. En omdat we de weg kennen, snijden we het laatste stuk af. In plaats van richting het weliswaar prachtige Katerveer te wandelen, slaan we na de overblijfselen van de oude spoorbrug rechtsaf. We wandelen een stukje door park Het Engelse Werk. Langs het enorme wiel uit een kolenmijn dat zusterstad Lünen cadeau deed ter ere van haar 750ste verjaardag. En langs een T-rex van het aangrenzende Dinoland…
Ga jij deze wandeling ook lopen en op wil je op dit punt weer naar huis? Loop dan door het tunneltje aan het eind van het fietspad het Koggepad op, richting het station. Wij gaan rechts, richting het centrum. Waar de toren van de Onze Lieve Vrouwe-Basiliek ons hoog boven de stad verwelkomd . Er is geen heide in de Zwolse binnenstad, maar de door-Zwollenaren-liefkozend-Peperbus-genoemde toren is ook een plaatje. Tijd om er met de voeten omhoog vanaf het terras naar te kijken.
Rondwandeling
Wij liepen de NS-wandeling 
Wezepsche heide met de app Wandelnet.
Je kunt via de Site van de NS ook een een routekaart, GPX en routebeschrijving downloaden.
Afstand: 13 tot 16 kilometer
Hoogteverschil: n.v.t.
Tijd: 3 tot 4 uur (rustig tempo)
Beginpunt: Treinstation Wezep
<< Terug naar Gewoon Wandelen
>> Meer in ‘3 uur lopen is lang genoeg’